چرا باید برای ازدواج صیغه بخوانیم؟
آسانی «اجرای صیغه» و کمی زمانی که این کار می برد سبب شده تا عده‌ای اصل آن را ناچیز دانسته و از اهمیت آن غفلت کنند تا جایی که برخی نوشته‌اند:
«چه فرقی می‌کند که برای برقراری رابطه، اولش چیزی خوانده شود یا نه؟!»
از این عده می‌پرسیم:
آیا واقعاً فرقی بین رعایت یک قانون و رعایت نکردن آن نیست؟
برای مثال، شما رئیس بانک هستید. کسی به شما مراجعه کرده و تقاضای چند میلیون وام می‌کند. شما هم با تقاضای او موافقت می‌کنید به شرط آنکه او شرایط و تعهداتی را که بانک از او می‌خواهد در عرض چند دقیقه امضاء کرده و بپذیرد؛ اما او از شما می‌خواهد تا بدون گذراندن مراحل قانونی، خواسته او را اجابت کرده و پول را به او تحویل دهید. او این جمله را به شما می‌گوید:
«چه فرقی می کند من این چهار تا برگه را امضاء کنم یا نه؟ اصل آن نقل و انتقال پول است.»
شما چه جوابی به او می‌دهید؟
حق را به او می‌دهید و فوراً پول را در اختیارش می‌گذارید؟ یا به او می‌گویید درست است که چند دقیقه بیشتر طول نمی‌کشد؛ اما کار باید طبق قانون باشد؛ اگر قانون اجرا نشد این نقل و انتقال دیگر نامش پرداخت وام نیست؛ اختلاس است.
با همین چند دقیقه، کارِ به آن خوبی، به کاری به این بدی تبدیل می‌شود بی‌آنکه تغییری در ظاهر آن پدید آمده باشد!
گذشته از این که در این مثال، قانون، قانون اعتباری انسانی است؛ ولی اجرای عقد برای ازدواج، قانون واقعی الهی است.
